Metoda Padovan

Neurofunkcjonalna Reorganizacja wg Beatriz Padovan dowodzi, że dojrzewanie centralnego układu nerwowego umożliwia człowiekowi rozwinięcie jego potencjału genetycznego. Metoda jest rozszerzeniem metody Temple Fay dotyczących ćwiczeń ciała o ćwiczenia orofacjalne. Polega ona na powtarzaniu najważniejszych faz rozwojowych człowieka (takich jak pełzanie, czołganie, czworakowanie, chód niedźwiedzi, turlanie, pionozacja) u pacjentów, u których fazy nie rozwinęły się dostatecznie lub nie pojawiły się wcale. Celem terapii jest nauczenie podstawowych, prawidłowych wzorców ruchowych. Mają one wpływ na organizację i reorganizację „systemu mowy”. Ćwiczenia orofacjalne przyczyniają się dodatkowo do polepszenia funkcji prelingwistycznych, takich jak oddychanie, ssanie, gryzienie, żucie i połykanie. Efektem jest świadome łączenie mowy, myślenia i ruchu. Powtórzenie faz rozwoju motorycznego przekłada się na rozwój mózgu, który ponownie przechodzi wcześniej pominięte lub niedopełnione fazy rozwoju. Ćwiczenia ciała i orofacjalne, a także ćwiczeniom rąk i oczu towarzyszy stymulacja słuchowa przez recytowanie wierszyków, rymowanek lub śpiew.

Terapia Metodą Padovan przynosi pozytywne efekty w trudnościach takich jak:

• zaburzenia artykulacji,
• zaburzenia rozwoju mowy,
• zaburzenie rozumienia mowy,
• zaburzenia orofacjalne,
• rozszczepy wargi i podniebienia,
• zaburzenia neurologiczne, np.: po udarze mózgu, dysartria, apraksja mowy, dysfagia,
• dysleksja i dysgrafia,
• ADHD,
• niepełnosprawność intelektualna.

Koncepcja Castillo Morales

To całościowa koncepcja neurofizjologiczna ukierunkowana na terapię sensomotorycznych i ustno-twarzowych zaburzeń u niemowląt, dzieci i dorosłych. Koncepcja Castillo Moralesa podkreśla jedność i nierozerwalność ciała i kompleksu ustno-twarzowego. Z tego względu regulacyjna terapia ustno-twarzowa nie może być stosowana w izolacji od neuromotorycznej terapii rozwojowej. Oddzielenie terapii ciała od terapii obszaru ustno-twarzowego powstało tylko z przyczyn dydaktycznych i nie odpowiada całościowemu konceptowi leczniczemu. Koncepcja terapeutyczna w pracy z pacjentem łączy stosowanie oddziaływań fizjoterapeutycznych i logopedycznych.

Terapia koncepcją Castillo Morales przynosi pozytywne efekty w trudnościach takich jak:

• hipotonia mięśniowa uwarunkowana zespołami genetycznymi,
• zaburzeniami funkcji ssania, połykania u noworodków,
• nadmierne ślinienie,
• zaburzenia funkcji żucia i mowy,
• dysfagią,
• schorzenia nerwowo-mięśniowe,
• porażenia nerwu twarzowego u dzieci i dorosłych,
• zaburzenia strukturalno-funkcjonalnymi (rozszczepy wargi, szczęki i podniebienia),
• opóźnionym rozwojem sensomotorycznym u dzieci,
• porażeniem mózgowym,
• uszkodzenia czaszkowo-mózgowymi.

MFS

Zestaw MFS składa się z 8 oddzielnych stymulatorów przeznaczonych do korekty zaburzonych funkcji motorycznych jamy ustnej. Zaprogramowana stymuloterapia wynikająca z oceny funkcji motorycznych jamy ustnej w oparciu o obiektywny pomiar wielkości zwężenia nozdrzy, stopnia przerostu tkanki adenoidalnej i migdałków podniebiennych, ruchomości języka i wzorców połykania obejmuje użycie stymulatorów wchodzących w skład MFS zgodnie z kolejnością reedukowanych zaburzeń mających na celu normalizację trzech funkcji jamy ustnej: oddychania, połykania oraz zmniejszonego lub zwiększonego napięcia mięśniowego. Stymulatory mają różne rozmiary i są podstawą programu rehabilitacji w zakresie efektywności funkcji motorycznych jamy ustnej, zarówno u pacjentów rosnących jak i u pacjentów w trakcie terapii aparatami stałymi. Poleca się je szczególnie podczas terapii dzieci, ponieważ stanowią podstawę ogólnego programu rehabilitacyjnego zaburzeń mięśniowych jamy ustnej i zdrowia górnych dróg oddechowych małego pacjenta.

Terapia systemami MFS przynosi pozytywne efekty w trudnościach takich jak:

• nieprawidłowy tor oddechowy,
• zgryz otwarty,
• zbyt małe lub zbyt duże napięcie mięśniowe w obrębie żuchwy,
• nieprawidłowe napięcie i pozycja spoczynkowa ust,
• bruksizm,
• bezdech senny,
• chrapanie.

Metoda Butejki

Głównym założeniem metody Butejki jest zmniejszanie objętości oddechowej. Dzięki tej metodzie organizm uczy się stopniowo zmniejszać głębokość oddechu w celu ograniczenia ilości wdychanego powietrza. W ten sposób podnosi się poziom stężenia CO2 w ciele i odwracają się zmiany chorobowe wynikłe z głodu tlenowego (hipoksji) w komórkach, a organizm wraca do równowagi fizjologicznej. Metoda Butejki pozwala podnieść jakość życia, przywraca zdrowie, witalność, większą sprawność fizyczną. Zdrowy oddech jest niesłyszalny, niewidoczny, przeponowy, spokojny, regularny.

Terapia oddechowa metodą Butejki przynosi pozytywne efekty w trudnościach takich jak:

• oddychanie przez usta,
• głośny oddech w trakcie odpoczynku,
• wzdychanie, częste pociąganie nosem, ziewanie z nabieraniem głębokich oddechów,
• nieregularny oddech,
• bezdech,
• branie dużych oddechów podczas rozmawiania,
• widoczne ruchy górnej części klatki piersiowej podczas oddychania,
• wytężone oddychanie,
• ciężki oddech w nocy.

Neuroflow ATS

Zaburzenia przetwarzania słuchowego definiowane są jako specyficzne trudności w przetwarzaniu informacji akustycznych w ośrodkowym układzie nerwowym, które dotyczą zarówno procesów wstępujących, jak i zstępujących, i które występują przy prawidłowej czułości słuchu. Podstawowe znaczenie dla skutecznej nauki i przyswajania wiedzy kanałem słuchowym mają wyższe umiejętności (funkcje) słuchowe, do których należą: lokalizacja źródła dźwięku, różnicowanie dźwięków, w tym dźwięków mowy, rozpoznawanie wzorców dźwiękowych, analiza czasowych aspektów sygnału dźwiękowego, umiejętność rozumienia mowy zniekształconej, umiejętność rozumienia mowy w obecności sygnału zagłuszającego (rozumienie mowy w hałasie). Ucho ma za zadanie przekazać możliwie pełną informację o otaczającym świecie dźwięków, a zadaniem mózgu jest odpowiednie jej przetworzenie i zinterpretowanie. Trudności w nauce, w pisaniu i czytaniu oraz częste współistniejące z nimi zaburzenia emocjonalne mogą wynikać z zaburzeń analizy dźwięków na poziomie centralnym. Szacuje się, że 30% dzieci z dysleksją oraz 40-50% dzieci z trudnościami w nauce ma zaburzenia przetwarzania słuchowego.

Trening słuchowy Neuroflow przynosi pozytywne efekty w trudnościach ze:

• skupieniem uwagi,
• nauką, pisania i czytania, w tym w czytaniem ze zrozumieniem,
• nauką języków obcych,
• rozumieniem mowy, gdy w otoczeniu jest szum, gwar lub hałas,
• rozumieniem dłuższych lub złożonych poleceń ustnych,
• utrzymującymi się wadami wymowy.

U osób dorosłych trening zalecany jest:

• w wieku menopauzalny u kobiet,
• po urazach głowy i mózgu,
• po zaburzeniach ukrwienia mózgu – udarach,
• przy przewlekłym stresie, w nadciśnieniu,
• przy trudnościach komunikacyjnych (pomimo prawidłowego audiogramu)
• po częstych zapaleniach uszu w dzieciństwie i młodości,
• po diagnozie trudności w uczeniu się, zaburzeń uwagi, zaburzeń językowych w dzieciństwie lub w bliskiej rodzinie.